از تو نمی نویسم تو این روزای سردی

                                     نامه هاتو سوزو ندم که دیگه بر نگردی

بعد تو باورم شد که دیگه نا گزیرم

                                        باید که از سایه ها من انتقام بگیرم

بعد تو شیشه های احساس مو شکستم

                                             در انتقام از تو کمر دوباره بستم

بی وقفه روی اسمت خط سیاه کشیدم

                                             تا به نهایت شب برهنه پا دویدم

بعد تو آرزومه در تب بی نصیبی

                                             زیر تگرگ غربت بمیری از غریبی

تا در عزای عشقت بشکنه قلب یارت

                                          شاید که بگزرم من از تو یو روزگارت